Διδακτορική Φοιτήτρια
ΘΩΜΑΗ ΛΑΖΟΥ
thlazou@materials.uoc.gr
Τηλέφωνο
Γραφείο
Προσωπική ιστοσελίδα
Θέμα διδακτορικού
Hybrid Protein-Polymer Proteinosomes
Υβριδικά Πρωτεϊνοσώματα Συζυγών Πολυμερούς-Πρωτεΐνης
Επιβλέπων
ΒΕΛΩΝΙΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ, Μόνιμη επίκουρη καθηγήτρια, Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών - ΠΚ
Μέλη Επιτροπής
ΑΡΜΑΤΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών - ΠΚ
ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΙΩΆΝΝΗΣ, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήματος Χημείας, Πανεπιστημίου Κρήτης
Abstract
In Nature, (bio)molecules spontaneously form highly functional supramolecular assemblies through noncovalent interactions. The development of synthetic, hybrid supramolecular assemblies would without doubt be beneficial in numerous nanotechnological and biomedical applications however, remains challenging. The recently introduced amphiphilic protein-polymer conjugates - Giant Amphiphiles - integrate protein functionality with polymer material properties and self-assembly. While hydrophilic protein-polymer bioconjugates of diverse functionality have evolved, Giant Amphiphiles and their self-assembled superstructures -proteinosomes- remained largely unfathomed.This project aims to use acquired synthetic knowledge and lead biohybrid research to a conceptually new direction which allows an unprecedented control over the regulation of their adapting architectures for biotechnological and biomedical applications. This line of research is motivated by the increasing need to develop responsive soft nanostructures suitable for biomedical and biotechnological applications.
Περίληψη
Στη Φύση, τα βιομόρια σχηματίζουν συχνά λειτουργικά υπερμοριακά συγκροτήματα, αυθόρμητα μέσω μη ομοιοπολικών αλληλεπιδράσεων. Η ανάπτυξη συνθετικών, υβριδικών υπερμοριακών συγκροτημάτων θα ήταν αναμφίβολα ωφέλιμη σε πολυάριθμες νανοτεχνολογικές και βιοϊατρικές εφαρμογές, ωστόσο, η σύνθεσή τους ήταν μέχρι πολύ πρόσφατα μεγάλη πρόκληση. Έχει δειχθεί ότι τα αμφίφιλα συζυγή πρωτεΐνης-πολυμερούς μπορούν να να αυτοοργανωθούν σε λειτουργικές νανοδομές, συχνά με βελτιωμένες ιδιότητες σε σχέση με τις ελεύθερες πρωτεΐνες. Ενώ για τα υδροφιλα συζυγή πρωτεΐνης-πολυμερούς ποικίλης λειτουργικότητας έχουν μελετηθεί εκτενως, τα γιγάντια αμφίφιλα και οι υπερδομές τους, όπως τα πρωτεϊνοσώματα, παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό άγνωστα μέχρι πρόσφατα. Η παρούσα διδακτορική διατριβή, έχει ως κύριο σκοπό την ανάπτυξη νέων συνθετικών βιοπολυμερών με στόχο τον έλεγχο και την ρύθμιση της δομής, της αρχιτεκτονικής και της λειτουργικότητάς τους έτσι ώστ ε να καταστούν κατάλληλα για βιοτεχνολογικές και βιοϊατρικές εφαρμογές.