Μία από τις πιο εvδιαφέρουσες πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα της νανοτεχνολογίας και της φυσικής συμπυκνωμένης ύλης θεωρείται η σύλληψη και η κατασκευή φωτονικών μεταϋλικών (photonic metamaterials), που φιλοδοξούν σε ένα βάθος χρόνου να αντικαταστήσουν τα συνήθη νανοηλεκτρονικά υλικά. H σχεδίαση, βελτιστοποίηση και κατασκευή τέτοιων τρισδιάστατων νανοφωτονικών υλικών - ειδικά όταν εμπεριέχουν μηχανισμούς οπτικού κέρδους, κβαντικά στοιχεία ή μη γραμμικότητες - αποτελεί μία ιδιαίτερα απαιτητική αλλά απαραίτητη άσκηση. Οι εφαρμογές των υλικών αυτών κυμαίνονται από τη δημιουργία φακών που υπερβαίνουν το όριο περίθλασης μέχρι 'μανδύες αορατότητας' και κυματοδηγούς σταματήματος (εκμηδενισμού της ταχύτητας) του φωτός. Στην παρούσα ομιλία θα εξετάσουμε συγκεκριμένα πώς τα υλικά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να επιλύσουν ένα από τα πιο επίμονα προβλήματα στον τομέα της φυσικής συμπυκνωμένης ύλης, δηλ. το πώς να επιτευχθεί χωρικός εντοπισμός (localization) ενός κύματος σε ένα μέσο με διακυμένουσες παραμέτρους εν τη παρουσία απωλειών. Θα δούμε ότι η επίλυση του προβλήματος αυτού οδηγεί σε μία θεμελιωδώς νέα κατηγορία μεταβάσεων φάσης (phase transitions) η οποία διεγείρεται από κβαντικές διαταραχές και χαρακτηρίζεται από την ικανότητά της να αυτοοργανώνεται ('κβαντική αυτοοργανούμενη κρισιμότητα'), χωρίς δηλ. να απαιτεί ακριβή προσδιορισμό εξωγενών παραμέτρων (fine-tuning). Τέλος, θα διαπιστώσουμε ότι τα ίδια υλικά επιτρέπουν την επίλυση ενός επιπλέον, επίσης πολυδεκαετούς, προβλήματος – το πώς, υπερβαίνοντας την αμοιβαιότητα Lorentz, να κατασκευάσουμε ευρυζωνικές κοιλότητες (broadband cavities) ικανές να αποθηκεύουν κυματική ενέργεια για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στις οποίες ο χρόνος αποθήκευσης του κύματος και το εύρος ζώνης της κοιλότητας (αμοιβαιότητα Fourier) να είναι εντελώς αποσυνδεμένες παράμετροι.